تفاوت بین کاغذ قابل کمپوست و کاغذ زیست تخریب پذیر چیست؟
创建于04.22
تفاوت بین کاغذ قابل کمپوست و کاغذ زیست‌تجزیه‌پذیر در فرآیندهای تجزیه، شرایط محیطی و نتایج نهایی آنها نهفته است. در اینجا یک تجزیه و تحلیل دقیق ارائه شده است:
1. تعریف و دامنه
کاغذ زیست‌تجزیه‌پذیر: به کاغذی اشاره دارد که می‌تواند به‌طور طبیعی و با عمل میکروبی در طول زمان تجزیه شود، اما بدون مشخص کردن زمان یا محیط. در حالی که تمام مواد کمپوست‌پذیر به‌طور فنی زیست‌تجزیه‌پذیر هستند، اما همه کاغذهای زیست‌تجزیه‌پذیر کمپوست‌پذیر نیستند. به عنوان مثال، کاغذهای براق یا پوشش‌دار (رایج در نسخه‌های زروگراف) ممکن است حاوی پلاستیک‌ها یا مواد شیمیایی باشند که از تجزیه مناسب جلوگیری می‌کنند.
کاغذ کمپوست‌پذیر: یک اصطلاح سخت‌گیرانه که نیاز دارد ماده به طور کامل تحت شرایط خاص کمپوست‌سازی (مانند تأسیسات کمپوست صنعتی یا کمپوست‌های خانگی) به هوموس غنی از مواد مغذی (ماده آلی) تجزیه شود. این ماده باید استانداردهایی مانند ASTM D6400 یا EN 13432 را رعایت کند و اطمینان حاصل کند که هیچ باقیمانده سمی باقی نمانده است.
2. شرایط تجزیه
کاغذ زیست تخریب پذیر:
o در هر محیط طبیعی تجزیه می‌شود (زیر خاک، خاک، آب)، اما این فرآیند می‌تواند سال‌ها یا دهه‌ها طول بکشد.
o ممکن است میکروپلاستیک‌ها یا باقیمانده‌های مضر را در صورت ترکیب با افزودنی‌های غیرآلی (مانند فیلم‌های پلیمری، جوهرها) باقی بگذارد.
کاغذ کمپوست‌پذیر:
o نیاز به شرایط کنترل شده (دمای خاص، رطوبت و فعالیت میکروبی) برای تجزیه در مدت 3–6 ماه دارد.
o باید به طور کامل به اجزای غیر سمی تجزیه شود که خاک را غنی می‌کند.
3. ترکیب مواد
کاغذ زیست تخریب پذیر:
o اغلب شامل پوشش‌هایی مانند پلی‌اتیلن (PE) یا پلی‌لاکتیک اسید (PLA) برای بهبود مقاومت در برابر آب است. در حالی که PLA از منابع گیاهی تهیه می‌شود، برای تجزیه به کمپوست صنعتی نیاز دارد.
o کاغذهای غیرپوشش‌دار و بدون سفیدکننده (به عنوان مثال، کاغذ زروگراف) ایمن‌تر هستند اما هنوز بدون گواهی، قابلیت کمپوست شدن تضمین‌شده‌ای ندارند.
کاغذ کمپوست‌پذیر:
o ساخته شده از 100% الیاف ارگانیک (مانند، باگاس نیشکر، بامبو، یا خمیر چوب بدون سفیدکننده) بدون افزودنی‌های مصنوعی.
o طراحی شده برای مقاومت در برابر مایعات داغ بدون لایه‌های شیمیایی، که آن را برای بسته‌بندی مواد غذایی مانند کاسه‌ها یا لیوان‌ها ایده‌آل می‌سازد.
4. گواهینامه‌ها و استانداردها
زیست تخریب پذیر:
o هیچ گواهینامه جهانی وجود ندارد. ادعاها می‌توانند گمراه‌کننده باشند، زیرا محصولات ممکن است به طور جزئی خراب شوند یا سموم را باقی بگذارند.
قابل کمپوست:
o نیاز به گواهینامه‌های شخص ثالث (به عنوان مثال، BPI، OK Compost) برای تأیید انطباق با استانداردهای کمپوست صنعتی یا خانگی دارد.
برچسب‌هایی مانند "قابل کمپوست صنعتی" یا "قابل کمپوست خانگی" موارد استفاده خاصی را نشان می‌دهند.
5. تأثیرات زیست‌محیطی
کاغذ زیست‌تجزیه‌پذیر:
o خطر آلودگی جریان‌های کمپوست در صورت برچسب‌گذاری نادرست (به عنوان مثال، کاسه‌های پوشش‌دار PLA که به اشتباه به عنوان کمپوست‌پذیر شناخته می‌شوند).
o بازیافت اغلب به دلیل مواد مختلط (مانند پوشش‌های پلاستیکی) مختل می‌شود.
کاغذ کمپوست‌پذیر:
o از یک اقتصاد دایره‌ای حمایت می‌کند با بازگرداندن مواد مغذی به خاک.
o کاهش زباله‌های دفن شده و انتشار متان زمانی که به درستی پردازش شود.
نکته کلیدی:
کاغذ قابل کمپوست را برای تجزیه زیست‌محیطی تضمین شده انتخاب کنید، به ویژه در بسته‌بندی مواد غذایی. به دنبال گواهینامه‌هایی مانند BPI یا ASTM D6400 باشید. برای استفاده عمومی، کاغذ زیست‌تجزیه‌پذیر بدون پوشش و غیر براق را انتخاب کنید اما از محصولات با برچسب مبهم "زیست‌تجزیه‌پذیر" بدون زمینه خودداری کنید.
با HEMING تماس بگیرید، ببینید کدام کاغذ پایه غذایی برای شما جالب است!
Ray
Ferrill
Evelyn